به بهانه گرامی داشت روز مهندسی

بنام خداوند جان آفرین                   حکیم سخن در زبان آفرین

بنام خداوند جان و خرد                  کزین برتر اندیشه برنگذرد

سلام بر همه مهربانان

 

به بهانه گرامی داشت روز مهندسی

در تقویم ما ایرانیان روز پنجم اسفند ماه که مصادف با روز تولد خواجه نصیرالدین طوسی می باشد ، بنام (( روز مهندسی )) نامگذاری گردیده تا شاید بدینوسیله نامی و یادی از مهندسین گمنامی شود که درجای جای این سرزمین پهناور در دل کوه ها و بیابانها و کویرها با تلاش های خود می سازند و می روند بدون اینکه نامی و یادی از آنها باقی بماند . این روز را به تمام مهندسان و تمام دست اندرکاران مهندسی دانا ، توانا ، لایق ، شجاع ، سخت کوش ، باشعور ، با شخصیت ، صادق و صمیمی و باصفای سرزمین بزرگمان ایران تبریک می گویم و برای همگی شان هرآنچه خوبی ست را از بزرگ معمار هستی خواهانم .

مهندسان بر این باورند که هیچ راه بن بستی وجود ندارد ، زیرا یا راهی برای آن خواهند یافت ، یا راهی برای آن خواهند ساخت . 

مهندسان  بیشترین سهم را در دستیابی به کیفیت زیست ، که از آن بهره مند هستیم ، داشته اند و دارند . آب پاکیزه و سالم ، سیستم ترابری کارآمد ، مهار شدن مخاطرات سیل و طغیانها ، مدیریت مواد زائد ، ساختمانهای مقاوم در برابر زلزله ، طرحهای تولید و توزیع نیروی برق و نظایر آنها ، همه دستاوردهای مهندسان هستند . اما اغلب این طرحها در گمنامی واقعی به انجام رسیده اند . ما مهندسان و تنها ما ، در این باره مقصریم ، زیرا هرگز نخواسته ایم و یا غفلت کرده ایم که به ازای این فضائل ، کسب اعتبار کنیم . این کوتاهی را چگونه باید جبران کرد ؟

گام اول  :  باید وظیفه خود را بخوبی انجام دهیم و آن را با هیجان به دنیا بازگو نمائیم . بگذار مردم ، دنیایی بدون مهندسی (( این عنصر خلاقیت ))  را مجسم کنند . دنیایی بدون پلها ، ساختمانهای بلند ، آب پاکیزه ، نیروی برق ، ارتباطات و ترابری سریع . بدینسان کارهای سترگ ما در چشم اندازی شایسته قرار می گیرند . در آن موقع ما باید از افزودن پیشوند (( مهندس )) به اسم خود بوضوح نشان دهیم که به حرفه خود مباهات می کنیم .

گام دوم  :  ما باید خواستار آن باشیم که خدمات ما بر مبنای عملکرد ، ارج نهاده شوند و مثل یک کالا مورد معامله و خرید و فروش قرار نگیرند . اگر قدر و منزلت حرفه ما با سایر حرفه های علمی ، همانند علم پزشکی همسنگ نباشد ، کمتر از آن نیز نیست و بدین علت است که مغزهای تعلیم یافته ، اکثراً حرفه مهندسی را انتخاب کرده و خواهند کرد .

گام سوم  :  بیائید از سایه گمنامی به درآئیم و مدیریت چالشها برای رویارویی با دنیای قرن بیست و یکم را بعهده گیریم . ما باید با بانگ رسا ،  مدافع و حافظ کاربرد خردمندانه منابع موجود باشیم . بیائید از حرف زدن با خودمان درگذریم و با کسانی که می توانند پندار ما را تقویت کنند ، ارتباط برقرار کنیم . صدای ما شنیده نخواهد شد مگر اینکه پا از میان جمعیت تماشاگر بیرون نهیم و بواقع به روی صحنه بیائیم و هنرمندانه ، هنر والای مهندسی و استعداد خدا دادی خود را برای جمعیت تماشاگر به نمایش بگذاریم .

گام چهارم  :  بجز خدای یگانه از احدی نهراسیم و زندگی شرافتمندانه را بر هرآنچه خلاف آن است ترجیح دهیم و اصول اخلاقی و انسانی را بر هر آنچه پلیدی است برتری دهیم و عاشقانه زندگی کنیم و جاودانه باشیم .