درس هایی آموزنده از مردم ژاپن در مقابله با سختی ها

بنام خداوند جان آفرین               حکیم سخن در زبان آفرین

بنام خداوند جان و خرد             کزین برتر اندیشه برنگذرد

سلام بر همه مهربانان

درس هایی آموزنده از مردم ژاپن در مقابله با سختی ها 

در ژاپن اتفاقی بسیار مهیب و مصیبتی وحشتناک اتفاق میافتد و میلیارد ها دلار خسارات و هزاران نفر کشته و زخمی میدهد،اما واکنش و رفتار عمومی به این فاجعه در جامعه ژاپن بسیار درس اموز و در واقع یک کلاس آموزشی عملی رفتارهای انسانی در برابر مردم دنیا قرار میگیرد.

بررسی اوضاع ژاپن پس از حادثه وحشتناک اخیر ، مردم دنیا را با یک بهت و ناباوری از تحمل و نمایش حد اعلای شرف و غرور ملی یک ملت مواجه ساخته است .

چنانچه به تاریخ معاصر ژاپن نیم نگاهی کنجکاوانه بیاندازیم ، شاید این موضوع ، بحث جدیدی نباشد ، چراکه آنها پس از جنگ ویران گر جهانی دوم با همین ویژگیها و خصوصیات توانستند ژاپنی بسازند بدین صورت که همه شاهد آن بوده و هستیم .

 بقیه در ادامه مطلب

در تصاویری که در پی می آید ، صفاتی از جمله : آرامش ؛ وقار ؛ توانمندی ؛ رحم و شفقت ؛ نظم ؛ ایثار ؛ مهربانی ؛ آموزش ؛ رسالت رسانه های ارتباطی ؛  وجدان ، بعنوان نمونه هایی باور نکردنی در جوامع متمدن قرن بیست و یکم ، زبانزد همه مردم دنیا شده است . 

نکته ای را که بعنوان یک ایرانی که مدعیم که  تمدنی باستانی داشته ام و در دنیا هیچ ملتی یک جنین تمدنی ندارد و بعنوان یک مسلمان که مدعیم که دینم آخرین و کاملترین دین خداست ، در مقایسه اجمالی با مردم ژاپن که تمدنی آنچنانی نداشته اند و یا دینی دارند که به هیچیک از عالم های دنیا ، آخرت ، برزخ اعتقادی ندارند و حتی جسد مرده هایشان را می سوزانند و در مقابل ما با این ادعاهایمان در زلزله ای که در قیاس با زلزله ژاپن عددی نیست ، تعداد 8 دستگاه بولدوزر که برای کمک به زلزله زدگان اعزام می شود ، چنان سر به نیست می روند که هنوز هم دارند می روند و یا ...........     .

بطور قاطع می توان گفت که هر ملتی همان خدای واحد را به صورتی که آموزه های دینی و اعتقادیش به او آموخته است می پرستتد . هرچند که این اعتقادات با همدیگر گاهاً اختلافات زیادی دارد ولی نتیجه همه آنها اعتقاد به خدایی یگانه است که موجودات ذی شعور با یاد او آرامش می یابند و این اعتقاد در درون این موجود ذی شعور نهادینه شده است . و اما سوال این است که ما ایرانیان با این همه اعتقادات عمیق به خدای یگانه و دارای بهترین و آخرین و کاملترین دین خدا در مواجهه با این آزمایشات الهی هم خودمان را می بازیم و هم اعتقاداتمان را ؟ من جواب این سوال را بطور یقین نمی دانم ، ولی از سه حال خارج نیست ؛ یا شاگردان خوبی نیستیم و درسهای زندگی مان را خوب فرا نمی گیریم  و یا معلمین مان درسها را بخوبی به ما نمی آموزند و یا ترکیبی از این دو .

در هر حال با این امید که بخود آئیم و درسهای زندگی را بخوبی فراگیریم و در نهایت سرانجام کار خدایمان را خشنود و خودمان را رستگار کنیم . بقیه را در لابلای عکسها خودتان دریابید .

ده نکته یادگرفتنی از ژاپن:

1-    1-  آرامش

حتی یک مورد سوگواری شدید یا زدن به سروصورت دیده نشد. میزان تاثر و اندوه بطور خود بخود بالا رفته بود.  

2 – وقار

صفوف منظم برای آب و غذا. بدون هیچ حرف زننده یا رفتار خشن.

3-  توانمندی

بعنوان نمونه معماری باورنکردنی بطوریکه ساختمانها به طرفین پیچ و تاب میخوردند ولی فرو نمی ریختند.

4-    رحم و شفقت

مردم فقط اقلام مورد نیاز روزانه خود را تهیه کردند و این باعث شد همه بتوانند مقداری آذوقه تهیه کنند.

5-     5-  نظم

غارتگری دیده نشد. زورگویی یا ازدست دیگران ربودن دیده نشد. فقط تفاهم بود.

6-      6- ایثار

پنجاه نفر از کارگران نیروگاه های اتمی ماندند تا به خنک کردن دستگاهها ادامه دهند.

7-      7- مهربانی

رستورانها قیمتها را کاهش دادند. یک خودپرداز بدون محافظ دست نخورده ماند. دستگیری فراوان از افراد ناتوان.

      8-  آموزش

از بچه تا پیر همه دقیقا میدانستند باید چکار کنند و دقیقا همان کار را کردند. 

9-      9- وسایل ارتباط جمعی

در انتشار اخبار بسیار خوددار بودند. از گزارشات مغرضانه خبری نبود. فقط گزارشات آرامبخش.

10-  10-  وجدان

هنگامی که در یک فروشگاه برق رفت، مردم اجناس را برگرداندند سرجایشان و به آرامی فروشگاه را ترک کردند.

در دنیا هیچ چیزی به اندازه آموختن برای ساختن یک زندگی انسانی اهمیت ندارد و این آموزش از هر قوم و ملیتی میتواند باشد.

انتشار این مطالب شاید بتواند به اندازه ذره ای ناچیز در ترویج گزینه های مثبت رفتار عمومی و فرهنگ سازی موثر باشد.

پس چه زیباست در انتشار هر آنچه به ترویج رفتارهای زیبا موثر است ؛ کوشا باشیم.